Język naukowy

Jak napisać pracę dyplomową? 3 zasady

Język naukowy jest trudny? Hmm, nudny być może. Ale trudny? Nie, raczej dość schematyczny. W końcu to nie poezja śpiewana. Więc, w zasadzie można go zredukować do 3 zasad:

1. Dajesz same konkrety: co, kto, kiedy, dlaczego i z jakim skutkiem.

2. Piszesz bezosobowo: zrobiono, wskazano, analizowano, itd. I nieoceniająco.

3. Cytujesz.  Stosujesz przypisy także wtedy, gdy parafrazujesz cudze myśli.

Proste.

Wyjątek potwierdza regułę

Ach, żeby ciut skomplikować, to powiem ci, że w punkcie 2 są wyjątki. Swoją opinię, zdanie, motywacje (zwyczajowo) ujawniasz we wstępie i zakończeniu. Nie wierzysz? Robisz to, chociażby to w klasycznym zdaniu: „Celem mojej pracy jest…” lub „Moją motywacją do napisania pracy było…”.

Nadal masz wątpliwości?

Nie przekonałam cię i nadal myślisz, że, „to za trudne”, „nie umiem tego napisać”, „to nie dla mnie”?  A może w głowie kreśli ci się obraz naukowca — starszego pana w okularach.  I ta wizja ma się przecież nijak do ciebie. Hmm, do mnie też nie. To  stereotyp.

Pomyśl sobie tak: zaczynając pisać pracę licencjacką, a może magisterską, nie pierwszy raz masz do czynienia z językiem naukowym. Przez 3 lub 5 lat czytałaś_eś rozliczne teksty ze swojej specjalizacji. Napisałaś_eś niejedną pracę zaliczeniową. A to wszystko, małymi krokami przygotowywało cię do napisania tej najważniejszej. Martwisz się tym, że przecież nie umiesz pisać, bo prace zwracane były ci z uwagami? To przestań. Dzięki praktyce nabierasz doświadczenia. I już kolejny raz nie popełnisz tego samego błędu.

Jeśli nadal masz wątpliwości i nie wiesz jakich sformułowań użyć to może przyda ci się e-book zawierający 310 sformułowań warz z omówieniem poszczególnych części pracy tak jak: wstęp, rozdział teoretyczny i badawczy, zakończenie oraz bibliografia. A także WSZYSTKIE inne sformułowania, które przydadzą ci się w trakcie pisania pracy dyplomowej.